Άνδρη Θεοδότου «Ο “Βαρώνος Μυνχάουζεν” δεν ήταν ψεύτης. Παραμυθάς ήταν και… λίγο υπερβολικός»
Από τα σπλάχνα του Θεάτρου Τέχνης, η γνωστή ηθοποιός υπογράφει για μία ακόμη σεζόν τη διασκευή στην παιδική παράστασή του
Συνέντευξη στη Μαρία Τσιλιμιδού
Ξαφνιάζει το λιτό σκηνικό. Δυο τεράστια πάλλευκα υφάσματα κυριαρχούν στη σκηνή της Φρυνίχου. Κι όμως, λίγα λεπτά αργότερα αρχίζουν να μεταμορφώνονται σε ό,τι προστάξει η αχαλίνωτη φαντασία του Βαρώνου Μυνχάουζεν καθώς θα διηγείται τις απίστευτες ιστορίες του. Σε φεγγάρι, σε τσεκούρι, σε άλογο, σε δέντρο, σε βράχο, σε οτιδήποτε. Και κάπως έτσι αρχίζει και η φαντασία των μικρών θεατών να ενεργοποιείται και να καλπάζει.
«Οι φανταστικές περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν» είναι η φετινή παράσταση του Θεάτρου Τέχνης για παιδιά. Η εύστοχη σκηνοθετική προσέγγιση ανήκει στον Δημήτρη Δεγαΐτη, ενώ η καινούρια θεατρική διασκευή του διάσημου βιβλίου στην Άνδρη Θεοδότου. Ζευγάρι στη ζωή και το θέατρο, έχουν συνεργαστεί σε αρκετές παιδικές παραγωγές του ιστορικού θεάτρου (φωτογραφία εξωφύλλου Δημήτρης Δεγαϊτης-Άνδρη Θεοδότου). Η Άνδρη Θεοδότου μας μιλά για τις φετινές «περιπέτειές» τους –και όχι μόνο.
«Ως απόφοιτη της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, πάντα είχα μια σχέση αγάπης και συνεργασίας με τον συγκεκριμένο χώρο, που επεκτάθηκε από την υποκριτική και στη διασκευή. Ο Δημήτρης έχει μεγαλώσει μέσα στο Τέχνης λόγω του πατέρα του, του ηθοποιού και σκηνοθέτη Γιάννη Δεγαΐτη, ενώ παράλληλα είναι καθηγητής αυτοσχεδιασμού στη Σχολή. Εκείνος μου εμπιστεύθηκε τη δημιουργία ενός κειμένου και το πρώτο έργο που ανεβάσαμε ήταν ο “Μολυβένιος Στρατιώτης”. Ακολούθησαν ο “Αλαντίν”, ο “Πινόκιο”, το “Φάντασμα του Κάντερβιλ” κ.α.»
«Φέτος ξέραμε πως θα ήταν μια δύσκολη χρονιά, ιδιαίτερα ανταγωνιστική με πάρα πολλές παιδικές σκηνές. Κι ο κόσμος χρειαζόταν ένα παραμύθι να τον ταξιδέψει, να τον πάει κάπου αλλού, να του θυμίσει πράγματα. Ένα έργο όχι πολυπαιγμένο τα τελευταία χρόνια που ν’ απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες.»
«Κάθε χρόνο οι οικονομικές συνθήκες γίνονται όλο και πιο δύσκολες στο ελληνικό θέατρο. Στο πλαίσιο αυτό προσπαθήσαμε να βρούμε ιδέες και λύσεις, όχι πολυέξοδες, ικανές όμως να ταξιδέψουν τα παιδιά και να κινητοποιήσουν τη φαντασία τους. Ο Δημήτρης πάντα προσπαθεί να εντάσσει στις παραστάσεις μας τον σωματικό αυτοσχεδιασμό. Γι’ αυτό και τα δύο τεράστια υφάσματα που μεταμορφώνονται. Μπορεί να φαίνεται κάτι απλό αλλά δεν είναι, απαιτεί φοβερό συγχρονισμό από τους ηθοποιούς.»
«Αν ένα καλό έκανε η κρίση είναι πως μας βοήθησε ν’ ανακαλύψουμε νέους τρόπους παραγωγής μιας θεατρικής παράστασης με λίγα μέσα. Έτσι επαναπροσδιορίζεσαι, γεννάς ιδέες. Αν έχεις χρήματα, οδηγείσαι σε εύκολες λύσεις κι αυτό δεν είναι δημιουργικό.»
«Η πρωτότυπη μουσική του Νίκου Τσέκου είναι αναπόσπαστο μέρος και της φετινής παραγωγής. Πιάνο, ακορντεόν και φυσαρμόνικα παίζουν οι ίδιοι οι ηθοποιοί, οι οποίοι ερμηνεύουν ζωντανά τα τραγούδια επί σκηνής.»
«”Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το ψέμα”, είναι το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε στα παιδιά. Ο Βαρώνος Μυνχάουζεν δεν ήταν ψεύτης. Του άρεσε να παραμυθιάζει. Διηγιόταν τόσο ωραία τις ιστορίες του που -ναι- έφθανε στην υπερβολή. Μα ανέβηκε στα αλήθεια στο φεγγάρι, βρήκε το τσεκούρι και το κατέβασε στη γη, με ρώτησε ένα παιδάκι. Ίσως να κατάλαβε πως αν προσπαθήσουμε πολύ να φθάσουμε κάτι μπορεί να το πετύχουμε, όσο ακατόρθωτο κι αν φαντάζει.»
«Δεν είναι εύκολο να συνεργάζεσαι με τον σύζυγό σου. Σίγουρα υπάρχουν διαφωνίες, διαφορετικά δεν θα υπήρχε δημιουργικότητα. Ωστόσο, σεβόμαστε ο ένας τον χώρο του άλλου. Έχουμε καταλάβει πως τίποτα στο θέατρο δεν είναι μονόδρομος. Μοιάζει με δέντρο που πετάει συνεχώς κλαδιά κι ανθίζει. Γι’ αυτό πρέπει να ακούς τους άλλους τι σου λένε. Να παίρνεις πράγματα και να τα ζυγίζεις. Όλα εξαρτώνται από τη συλλογική δουλειά. Δεν είναι τυχαίο πως είμαστε μια σταθερή ομάδα συνεργατών εδώ και αρκετά χρόνια.»
«Η κόρη μας η Διώνη, στα 11 πλέον, ζει από πολύ μικρή τη διαδικασία γέννησης μιας παράστασης. Γοητεύεται, νομίζω, περισσότερο από το πίσω, παρά από την ίδια τη σκηνή. Δεν μοιάζει να την τραβάει ο χώρος. Ευτυχώς, μάλλον. Πάντως, είναι αυστηρή κριτής, ιδιαίτερα αιχμηρή και λέει τις αλήθειες της, όπως όλα τα παιδιά.»
«Τα παιδιά του 2016 είναι πανέξυπνα. Ως εκπαιδευτικός μιλάω, καθώς παράλληλα κάνω θεατρική αγωγή σε τρία δημοτικά σχολεία, ενώ παραδίδω μαθήματα βιωματικού θεάτρου σε δασκάλους ως εργαλείο εκμάθησης. Κατακλύζονται καθημερινά από χιλιάδες εικόνες, οι γονείς τους ενδιαφέρονται ουσιαστικά και η τεχνολογία συνεχώς προχωρά. Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί άξιοι συνάδελφοι που κάνουν πολύ καλή δουλειά. Μακάρι να μπορέσουμε ως ομάδα να συνεχίσουμε και να σταθούμε αντάξιοι των απαιτήσεων.»
«Τις καθημερινές συμμετέχω ως ηθοποιός στο έργο “Ο Γλάρος Ιωνάθαν”, σε θεατρική διασκευή, σκηνοθεσία και σκηνογραφία του Πάρι Μέξη. Πρόκειται για μια πολύτιμη πρωτοβουλία της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, σύμφωνα με την οποία η παράσταση ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα και απευθύνεται σε ειδικές ομάδες κοινού με περιορισμένη δυνατότητα μετακίνησης. Σε σχολεία όπου αδυνατούν οι μαθητές να πληρώσουν το εισιτήριο, αλλά και σε άσυλα, φυλακές, σε νησιά της άγονης γραμμής, νοσοκομεία, καπή. Σε λίγες ημέρες φεύγουμε για Χίο, Δονούσα, Σχοινούσα και Ηρακλειά. Οι πρώτες παραστάσεις δόθηκαν στο Άσυλο Ανιάτων στην Κυψέλη που φιλοξενεί 180 ανθρώπους. Ήταν ένα υπέροχο κοινό. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά τους όταν πηγαίνουν κάποιοι να τους κρατήσουν για λίγο συντροφιά. Χρειάζονται την αγάπη μας, όχι τον οίκτο μας. Ελπίζω τέτοιοι οργανισμοί, όπως η Στέγη, που έχουν την οικονομική ευχέρεια, να συνεχίσουν να στηρίζουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες.»
«Δωρεάν, επίσης, είναι και η παράσταση που δίνουμε κάθε Δευτέρα, μαζί με τον Δημήτρη, σε νοσοκομεία και σε μέρη όπου νοσηλεύονται παιδιά. Τη συνεχίζουμε φέτος για δεύτερη χρονιά, υπό την αιγίδα του συλλόγου “Παιδί”.»
Περισσότερες πληροφορίες για τις «Φανταστικές Περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν» δείτε ΕΔΩ.
