Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: “Πάντα ήθελα να κάνω τραγούδια για παιδιά”
Η πιο τρελή μουσική Αλφάβητα βρίσκεται στο θέατρο Coronet.
από την Ελίζα Κυρτσόγλου (θεατρολόγο-ηθοποιό-δημοσιογράφο)
Μουσική, κέφι, χορός, τραγούδι αλλά και Αλφαβήτα με τρέλα, συνθέτουν το σκηνικό της παράστασης «Μια τρελή τρελή Αλφαβήτα 2 με τον Άνθρωπο -Ορχήστρα».
Πολλές παραστάσεις είναι μουσικές και αρκετές έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα, η «Τρελή Αλφαβήτα» όμως στο θέατρο Coronet κατορθώνει να συνδυάσει και τα δυο με μεγάλη μαεστρία, και να κάνει τα παιδιά να τραγουδήσουν και να χορέψουν παρέα με τα γράμματα.
Η μουσική παράσταση της Αλφαβήτα συνεχίζεται φέτος για δεύτερη χρονιά, και είναι ιδιαίτερα ανανεωμένη. Σκοπός της επιτυχημένης παράστασης φαίνεται πως είναι να ξεσηκώσει το κοινό με το ταξίδι που κάνει, όχι μόνο στον κόσμο των γραμμάτων, αλλά και σε διαφορετικά μουσικά ακούσματα.
Πρόκειται για τη διασκευή του ομότιτλου βιβλίου της Ράνιας Μπουμπουρή που έχει μελοποιηθεί εξαίσια από τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, ο οποίος είναι και ο σκηνοθέτης της παράστασης. Ο Άνθρωπος-Ορχήστρα (Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος) μαζί με τους εξαιρετικούς μουσικούς και τους ηθοποιούς, κατορθώνει να σηκώσει από την καρέκλα τα παιδιά μεγάλα και μικρά, και όλοι μαζί σαν μια παρέα μετέχουν με επιτυχία στα διαδραστικά καλέσματα. Συγκεκριμένα σε κάθε γράμμα το κοινό με μια φωνή συμμετέχει σε διαδραστικά παιχνίδια και παρατηρούμε τα παιδιά να μη θέλουν να κατέβουν από τη σκηνή.
Ο θεατής νιώθει πως βρίσκεται σε ένα καράβι που τον ταξιδεύει από γράμμα σε γράμμα και εκεί συναντά όλα τα είδη της μουσικής. Μικροί και μεγάλοι έχουν την ευκαιρία να ακούσουν από το ζεμπέκικο και τον ικαριώτικο μέχρι το βαλς και το ταγκό. Το σκηνικό συμπληρώνουν οι ξεχωριστές φωνές των Βανέσα Αδαμοπούλου, Νεφέλη Παπαδερού και Γιάννη Χατζηγεωργίου που λειτουργούν σαν συνδετικός κρίκος σκηνής και κοινού και εύστοχα προωθούν την εξέλιξη της παράστασης. Όλοι μαζί κατεβαίνουν κάτω στο κοινό, κρατούν τα παιδιά από το χέρι, γίνονται όλοι μια παρέα και το γλέντι ξεκινά.
Ο δημιουργός και σκηνοθέτης της παράστασης, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος μας μίλησε για την ιδιαίτερη αγάπη που έχει στο παιδικό τραγούδι, καθώς από μικρός είχε αδυναμία στα ακούσματα της Λιλιπούπολης. Όταν συνάντησε τα κείμενα της Ράνιας Μπουμπουρή εμπνεύστηκε να γράψει μουσική για παιδική παράσταση: «Ήταν το πάντρεμα πολύ ωραίο, γιατί πάντα ήθελα να κάνω τραγούδια για παιδιά».
Για τη σχέση της μουσικής με το παιδικό θέατρο συγκεκριμένα μας λέει: «Η μουσική σε μια παιδική παράσταση, πρέπει να υπάρχει σε μέγιστο βαθμό. Η προσοχή του παιδιού αποσπάται εύκολα από το λόγο. Η σωστή χρήση του λόγου πρέπει φυσικά να υπάρχει, αλλά το παιδί θέλει να χορέψει να διασκεδάσει, να δει ωραία χρώματα και εικόνες και να νιώσει συναισθήματα».
Στην τρελή Αλφαβήτα κάθε γράμμα όπως μας λέει ο Αλκ. Κωνσταντόπουλος ακολουθεί σκόπιμα ένα διαφορετικό μουσικό πέρασμα: «Για να γνωρίσουν τα παιδιά τα διαφορετικά στυλ μουσικής. Γιατί η μουσική είναι μια, είτε είναι Μπαχ, είτε είναι κλασσικό, είτε είναι ροκ ή ακόμα και ρεμπέτικο. Δεν υπάρχουν σύνορα».
Στόχος της παράστασης όπως ακούμε από τον δημιουργό της είναι να περάσουν καλά τα παιδιά όλων των ηλικιών: «Υπάρχουν παιδιά που έχουν ξεκινήσει μουσικά όργανα μέσα από την παράσταση, και είναι σημαντικό αυτό, καθώς όλοι είναι καλό να γνωρίζουμε μουσική, όχι να γίνουμε μουσικοί.Να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τη μουσική.»
Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος θυμάται ένα περιστατικό όπου ένα κοριτσάκι από τη Σουηδία, μέσα από το βιβλίο της Αλφαβήτα που είχε σπίτι έμαθε να γράφει το όνομά της, αλλά και ένα βιντεάκι που έλαβε, με ένα κοριτσάκι ενός έτους, που δεν είχε ακούσει πριν νησιώτικο και μόλις άκουσε το «Μια Τρελή Τρελή Αλφαβήτα» σηκώθηκε και άρχισε να χορεύει.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση δείτε ΕΔΩ.
