Είδαμε…Το Αγόρι με τη Βαλίτσα στο θέατρο Κάππα
Στο θέατρο Κάππα ένα Αγόρι με τη Βαλίτσα… περιμένει να το δεις!
από την Ελίζα Κυρτσόγλου
Το αγόρι με τη Βαλίτσα, μια συγκινητική και ιδιαίτερα αληθινή παράσταση ανεβαίνει τη φετινή χρονιά στο θέατρο Κάππα, και όπως είναι φυσικό το θεατρόφιλο κοινό την έχει αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή.
Το έργο έχει κάνει τη διαφορά στα θεατρικά δρώμενα, καθώς διαχειρίζεται το τόσο επίκαιρο θέμα της προσφυγιάς με ευαισθησία και προσοχή.
Το κείμενο είναι του Βρετανού συγγραφέα Μάικ Κένι που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην κατηγορία του παιδικού και εφηβικού θεάτρου ενώ την αξιόλογη μετάφραση και διασκευή έκανε η Ξένια Καλογεροπούλου.
Λίγα λόγια για το έργο:
Πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι ένα νεαρό αγόρι ο Ναζ, που ζει κάπου στη Μέση Ανατολή. Με τη φαντασία του κάνει ταξίδια σαν του Σεβάχ του Θαλασσινού. Δυστυχώς, στη χώρα του γίνεται πόλεμος, και ο μικρός Ναζ ξεκινά το δικό του διαφορετικό ταξίδι. Διασχίζει με κίνδυνο της ζωής του μόνος του, ερήμους, βουνά και θάλασσες. Στην πορεία του βρίσκει ως μόνη συντροφιά την Κρίσια, ένα κορίτσι που έχει και αυτό τον ίδιο προορισμό, ώσπου να φτάσει στο Βερολίνο και να συναντήσει το μεγαλύτερο αδελφό του, έχοντας στη βαλίτσα του μοναδικό όπλο τις ιστορίες του.
Οι ηθοποιοί (Κατερίνα Αθανασιάδη, Τάσος Αντωνίου, Γιώργος Γερωνυμάκης, Μαρία Ελευθεριάδη, Έκτορας Κυριάκου, Φάνης Παυλόπουλος) αποτελούν μια καλοκουρδισμένη ομάδα, που όμως ο καθένας χωριστά δημιουργούν ένα ξεχωριστό χαρακτήρα για τον ήρωα που ερμηνεύει. Ξεχωριστή η ερμηνεία του Δημήτρη Μακαλιά, που ερμηνεύει το αγόρι, και για σχεδόν δυο ώρες δεν χάνει το πάθος και τη ζωντάνια του αναζητώντας την πατρίδα του ήρωα του, του μικρού Ναζ.
Η παράσταση είναι γεμάτη από τη μουσική και τη φωνή της Αρετής Κετιμέ, που ενθουσιάζει το κοινό τόσο με τη μουσική που παίζει με το σαντούρι της όσο και με τα τραγούδια της. Κάθε προορισμός του ήρωα κάθε δυσκολία και λύτρωση βρίσκουν παρηγοριά στη φωνή της Αρετής Κετιμέ που μας μεταφέρει μελωδικά το στοιχείο του παραμυθιού.
Το παραδοσιακό τραγούδι «Ξενιτεμένο μου πουλί» για το φινάλε της παράστασης είναι δημιούργημα των String Demons.
Κοστούμια ταιριαστά, και σκηνικά λιτά (Αγγεκή Μπόζου) δίνουν στο μάτι του θεατή την ηρεμία που χρειάζεται για να σταθεί περισσότερο στο κείμενο και τις ερμηνείες.
Ο Ηλίας Καρελλάς για άλλη μια φορά σκηνοθετεί με τη δική του μέθοδο. Αφήνοντας το προσωπικό του ύφος να διαφανεί, βάζει να συνυπάρξουν το θέατρο σκιών, με την πρόζα και τη μουσική. Όλα σωστά μετρημένα και ζυγισμένα, ώστε οι τέχνες να αλληλοσυμπληρώνονται και να μη συγκρούονται.
Το αγόρι με τη βαλίτσα μας φέρνει σε επαφή με το μεγάλο πρόβλημα της προσφυγιάς και μας συγκινεί. Η πορεία του μικρού Ναζ, μπορεί σε άλλους να θυμίσει τις περιπέτειες των παππούδων του που επέστρεψαν ξενιτεμένοι στην πατρίδα ή να υπενθυμίσουν σε όλους πως γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που πέρασαν μεγάλες περιπέτειες για φτάσουν στον προορισμό που έκαναν τελικά πατρίδα τους.
Περισσότερες πληροφορίες δείτε ΕΔΩ.
