Ομάδα Ντουθ: Έχουμε ανάγκη να απευθύνομαστε στα παιδιά όπως τους αξίζει
H ομάδα ΝΤΟΥΘ ήταν ένα φυσικό επακόλουθο όπως επισημαίνουν οι δημιουργοί της. Το Νοέμβριο του 2012 έκανε την εμφάνισή της αφότου ξεκίνησε τη διαδικασία της παράστασης «ΠΑΤΑΤΑΤΙ». Η Βάσια Ατταριάν, Μυρτώ Μακρίδη και Δημήτρης Τάσαινας είναι οι ΝΤΟΥΘ και τα πέντε αυτά τυχαία γράμματα αντιπροσωπεύουν την προσπάθεια τους και των συνεργατών τους να απευθύνονται στα παιδιά με όμορφα και προσεγμένα πράγματα.
Συναντήσαμε τη Βάσια Ατταριάν, τη Μυρτώ Μακρίδη και τον Γιάννη Λατουσάκη πρωταγωνιστή της παράστασης “…κι εμείς καλύτερα!” και μας μίλησαν για το παιδικό θέατρο, την παράσταση που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παρουσιάζεται στη Μουσική Βιβλιοθήκη του Μεγάρου Μουσικής και τα σχέδια τους.
από την Ελίζα Κυρτσόγλου
Το παιδικό θέατρο τη σημερινή εποχή των τεχνολογικών εξελίξεων.
Μυρτώ Mακρίδη: Το θέατρο δεν μπορεί κανείς να το αντικαταστήσει με τίποτα άλλο. Ούτε πρέπει, ούτε χρειάζεται να το αντικαταστήσει κανείς. Ούτε το θέατρο, ούτε τη βόλτα. Ακόμα και να βγουν δισεκατομμύρια κινητά, ακόμα και να υπάρξουν ειδικές τηλεοράσεις που θα πέφτουν μπροστά μας όπου και να είμαστε, το θέατρο δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανένα τεχνολογικό προϊόν. Αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε είναι να απευθυνόμαστε στα παιδιά όπως τους αξίζει. Τους μιλάμε σαν να είναι ενήλικες. Χωρίς να τους λέμε τα πολύ δύσκολα και τα πολύ βαριά που έχουμε εμείς οι ανήλικες. Τους λέμε τα πράματα όπως είναι, βάζοντάς τα σ’ ένα παραμυθένιο πλαίσιο προκειμένου να τα κατανοήσουν καλύτερα και για ν’ ανακουφιστούν και να περάσουν ωραία.
Γιάννης Λατουσάκης: Είναι προτιμότερο να μιλάς στα παιδιά σαν να είναι ενήλικες πάντα. Οι γονείς είναι καλύτερα και στη ζωή εκτός από το θέατρο να απευθύνονται στα παιδιά τους σαν να είναι ενήλικες.
Η επιλογή για τα θέματα των παραστάσεων
Γιάννης Λατουσάκης: Η Βάσια με τη Μυρτώ και τον Δημήτρη είχαν σκεφτεί μια ωραία ιστορία και μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς οδηγηθήκαμε στην δημιουργία της συγκεκριμένης παράστασης.
Μυρτώ Mακρίδη: Το θέμα πρέπει να μας εμπνεύσει είτε από την καθημερινή ζωή είτε από μια πειραγμένη πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη παράσταση είναι η πειραγμένη πραγματικότητά. Σαν παιδιά όλοι πιεζόμαστε και οριζόμαστε από τους άλλους. Άλλος πιέζεται από το σχολείο, από τους γονείς, από το κοινωνικό περιβάλλον. Εδώ ο Τζιμ είναι ο ήρωας που κάνει ότι του έχουν ορίσει. Ο Τζιμ ζει στην κοινωνία που θεωρούν πως όλα είναι τέλεια. Όμως ο ίδιος καταλαβαίνει πως αυτό δεν είναι σωστό και ψάχνει να βρει το διαφορετικό.
Ο ρόλος του Τζιμ στο “…κι εμείς καλύτερα!”
Γιάννης Λατουσάκης: Ο Τζιμ ένα παιδί εννέα χρονών που έχει μάθει να ζει στην καλύτερη πολιτεία και κάνει πάντα συγκεκριμένα πράγματα που δεν μπορούν να συγκριθούν με αλλά καθώς δεν υπάρχουν άλλα. Ο Τζιμ όμως αναρωτιέται για το διαφορετικό. Τι άλλο υπάρχει πέρα από το «καλύτερο» και αρχίζει η αναζήτηση του για κάτι διαφορετικό.
Η μουσική στις παραστάσεις της ομάδας
Γιάννης Λατουσάκης: Η μουσική παίζει μεγάλο ρόλο στις παραστάσεις μας. Με τη μουσική τα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν τα πράγματα πολύ πιο γρήγορα. Από ένα μονόλεπτο μουσικό κομμάτι μπορούν να αντιληφθούν πιο πολλά σε σχέση με μια σκηνή 10 λεπτών. Αν παρατηρήσετε τα παιδιά μιλούν τραγουδιστά ή όταν είναι να μάθουν κάτι πολλές φορές το κάνουν με ένα τραγούδι.
Η διαδραστικότητα στις παραστάσεις
Μυρτώ Mακρίδη: Με τη διαδραστικότητα δίνεις βήμα στο παιδί να συμμετέχει. Είναι απαραίτητη και τα παιδιά την αναζητούν σε μια παράσταση. Ακόμα και αν η παράσταση δεν έχει ιδιαίτερη διαδραστικότητα πάντα ακούς τα παιδιά να λένε από κάτω διαφορετικές γνώμες. Τα παιδιά το έχουν απόλυτα ανάγκη.
Γιάννης Λατουσάκης: Το φοβερό είναι πως το παιδί θέλει να αποτελέσει μέρος της παράστασης. Έχουμε ακούσει ιδέες πολλές και διαφορετικές. Ακούμε ένα γρίφο μέσα στην παράσταση …κι εμείς καλύτερα! «Είναι πουλί και δεν πετάει» και κάθε παιδί λέει το δικό του ακόμα και πως είναι μια αγελάδα τα παιδιά έχουν πει. Ακούμε τις αυθόρμητες απόψεις τους. Στη συγκεκριμένη παράσταση υπάρχουν σημεία που δεν ήταν σκηνοθετημένο, αλλά αφήνουμε τα παιδιά να μιλήσουν και να εκφραστούν.
Είναι απαιτητικό το παιδικό κοινό;
Γιάννης Λατουσάκης: Το παιδικό κοινό είναι απαιτητικό. Είναι αυστηρό κοινό και στο θέατρο αλλά και στη ζωή γενικότερα. Κατανοούμε πόσο αυστηροί κριτές είναι τα παιδιά και δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις. Πρέπει δίνεις το εκατό τοις εκατό της παρουσίας σου στη σκηνή.
Μια συγκινητική στιγμή
Γιάννης Λατουσάκης: Όταν το παιδί συνδέεται με αυτό που βλέπει και σε παίρνει μια αγκαλιά μετά το τέλος της παράστασης είναι το πιο συγκινητικό.
Τα κοστούμια της παράστασης
Μυρτώ Mακρίδη: Τα κοστούμια για την παράσταση είναι φτιαγμένα όλα στο χέρι. Η Αλεξία Χρυσοχοΐδου τα έχει φτιάξει όλα στο χέρι και τα έχει ζωγραφίσει ένα ένα. Μας επηρεάζουν πολύ για τις παραστάσεις μας ζωγράφοι και εικαστικοί.
Τα σχέδια της ομάδας Ντουθ
Βάσια Ατταριάν: Φέτος όπως και πέρσι συμμετέχουμε στο Onassis Youth Festival 2019 στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση. Είναι ένα φεστιβάλ για μαθητές Γυμνασίου ή Λυκείου όπου δουλεύουμε όλο το χρόνο με τους μαθητές και θα κάνουμε τον Απρίλιο παράσταση στη μικρή σκηνή της Στέγης με τους μαθητές. Το θέμα είναι η έννοια της πόλης και το τρίγωνο Αθήνα, Αλεξάνδρεια, Βηρυτός.
Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “…κι εμείς καλύτερα”, δείτε ΕΔΩ.
