Λάζαρος Βαρτάνης: «Το παιδικό κοινό είναι πολύ αγνό & ανοιχτό να απορροφήσει όσα του προσφέρεις»

Το θέατρο Άβατον μετατρέπεται και τη φετινή χρονιά σε μια φάρμα εκπλήξεων. Μικροί και μεγάλοι φίλοι του θεάτρου θα έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με τον «Ηλία, τον πρώτο γάτο χορευτή της γατοϊστορίας» αλλά και την «Κλειώ, την καλόκαρδη γαϊδούρα».

Εμείς συναντήσαμε τον πρωταγωνιστή των ιστοριών, Λάζαρο Βαρτάνη και μας μίλησε για την επιλογή του να συμμετέχει σε παραστάσεις για παιδιά και αλλά και την αναγκαιότητα του θέατρου στις παιδικές ψυχές.

 

Από την Ελίζα Κυρτσόγλου

 

Ελίζα Κυρτσόγλου: Φέτος, για δεύτερη χρονιά, σας συναντάμε στις επιτυχημένες παραστάσεις «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» αλλά και στην «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα». Πείτε μας λίγα λόγια για τις παραστάσεις.

Λάζαρος Βαρτάνης: Είναι δύο παραστάσεις που αγαπάω πάρα πολύ. Ο «Ηλίας, ο πρώτος γάτος χορευτής της γατοϊστορίας» πάει για δεύτερη χρονιά μετά την περσινή του επιτυχία. Είναι ένα έργο γεμάτο χορό, τραγούδι, χιούμορ αλλά και πολλά μηνύματα που περνάνε χωρίς κανέναν διδακτισμό – για το θάρρος, την συμπερίληψη, τη διαφορετικότητα, τη φιλία. Ο μικρός αυτός γάτος, με συγκινεί κάθε φορά με την ιστορία του και νιώθω πολύ περήφανος που έχει τέτοια απήχηση.

 Η «Κλειώ, μια καλόκαρδη γαϊδούρα» είναι το επόμενό μας βήμα και θεωρώ πως όντως ανέβηκε κι άλλο ο πήχης. Η «Κλειώ» μιλάει για τα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις, τις γενικεύσεις που συχνά μας οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα και συμπεριφορές. Επίσης, αφορά στην ομαδική δουλειά και τη φιλία.

Εδώ, το Θέατρο Άβατον μεταμορφώνεται σε φάρμα όπου η γαϊδουρίτσα η Κλειώ με την εξυπνάδα και την επιμονή της καταφέρνει να ανατρέψει κάθε προκατάληψη που έχει το ένα ζώο για το άλλο.

Ελίζα Κυρτσόγλου: Νιώθετε πως το θέατρο για παιδιά, την εποχή που διανύουμε, αποτελεί μια όαση για να αναδείξει συναισθήματα και να καλλιεργήσει συμπεριφορές;

Λάζαρος Βαρτάνης: Πιστεύω πως κάθε εποχή προσφέρεται για κάτι τέτοιο και ειδικά στο παιδικό κοινό που είναι πολύ πιο αγνό και ανοιχτό να απορροφήσει όσα του προσφέρεις. Παρόλα αυτά με την πάροδο των χρόνων οι ρυθμοί ζωής γίνονται όλο και πιο γρήγοροι, οι απαιτήσεις όλο και πιο έντονες και από νωρίς μπαίνουμε σε ένα κυνηγητό για να τα πετύχουμε όλα και να αποκτήσουμε εφόδια «επιτυχίας».

Δυστυχώς, τα συναισθήματα και η συναισθηματική νοημοσύνη καθώς και η παιδεία και η διαμόρφωση αξιών, η συμπερίληψη και πολλά άλλα, δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά τα εφόδια και υποτιμούνται ή και καταπνίγονται. Το θέατρο και η τέχνη γενικότερα φέρνει τους θεατές σε επαφή με όλα αυτά και συμβάλλει όσο μπορεί σε κάτι τέτοιο. 

 

Ελίζα Κυρτσόγλου: Είναι ο γάτος Ηλίας ο φίλος που θέλουμε να έχουμε όλοι; Η Κλειώ η γαϊδούρα μάς απαλλάσσει από προκαταλήψεις και στερεότυπα;

Λάζαρος Βαρτάνης: Πιστεύω πως περισσότερο, ο Ηλίας είναι το κομμάτι εκείνο του εαυτού μας που καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες, να εντοπίσει αυτό που του δίνει χαρά και να πετύχει το όνειρό του.

Η γάτα η Αλίκη όμως είναι σίγουρα η φίλη που όλοι θέλουμε, που θα μας βοηθήσει, θα μας παρηγορήσει όταν όλα μοιάζουν μάταια και θα μας κάνει να ανακαλύψουμε αυτό το κομμάτι του εαυτού μας.

Η Κλειώ από την άλλη είναι εκείνη που καταφέρνει ουσιαστικά να μας κάνει να δούμε τα πράγματα και από τα μάτια των άλλων, να συνειδητοποιήσουμε τον παραλογισμό των προκαταλήψεων και να μας αποδείξει πως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

Ελίζα Κυρτσόγλου: Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το θέατρο για παιδιά; Νιώθετε πως φέρνετε τα παιδιά σε επαφή με έναν καινούργια για αυτά κόσμο;

Λάζαρος Βαρτάνης: Μέχρι να καταπιαστούμε με αυτά τα έργα, οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν από τους ηθοποιούς που δεν έβλεπαν με καλό μάτι το θέατρο για παιδιά. Κυρίως αυτό που με δυσκολεύει είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζουν πολύ συχνά το παιδικό κοινό οι παραγωγοί και οι σκηνοθέτες αλλά και οι ηθοποιοί. Υπάρχει ένα «έλα μωρέ». Και εγώ με αυτό διαφωνώ.

Τα κείμενα του Στέφανου Παπατρέχα ωστόσο, αλλά και η σκηνοθεσία του μαζί με τη Νάντια Δαλκυριάδου, όπως και ο θίασος που φτιάξαμε μαζί (Αλέξανδρος Καναβός, Ισιδώρα Δωροπούλου, Άρης Μπαταγιάννης, Γεωργία Κυριαζή αλλά και πέρυσι η Σύνθια Μπατσή και ο Κωνσταντίνος Ελματζίογλου), με έκαναν να το ξαναγαπήσω. Έχουμε φροντίσει – με κάθε λεπτομέρεια – τα πάντα. Τα φώτα, τα σκηνικά, τα κοστούμια, τις μουσικές, τις χορογραφίες. Σε αυτό παίξανε βέβαια μεγάλο ρόλο όλοι οι συντελεστές αυτών των παραστάσεων.

Είναι μεγάλη συγκίνηση να απευθύνεσαι σε κοινό που πιθανώς να βλέπει θέατρο για πρώτη φορά και αυτό έχει τεράστια ευθύνη αλλά και μεγάλη χαρά.

 

Ελίζα Κυρτσόγλου: Υπάρχει κάποιο αστείο περιστατικό από κάποια παράσταση να μας πείτε.

Λάζαρος Βαρτάνης: Πάντα – σε κάθε παράσταση – μπορεί να συμβεί ένα αστείο περιστατικό. Από ένα απλό σαρδάμ ενός συναδέλφου μέχρι την παθιασμένη αντίδραση ενός παιδιού που συμβουλεύει τον ήρωα να κάνει ή να μη κάνει κάτι. Ειδικά από τον «Ηλία» που μετράει πια ενάμιση χρόνο ζωής, έχω να θυμάμαι πολλά τέτοια μικρά περιστατικά.