Μελισσάνθη Μάκρα:Το θέατρο δεν θα είναι ποτέ «εκτός μόδας»! Βασίλης Παπαλαζάρου: «Τα παιδιά είναι πολύ χαρούμενα στο θέατρο. Αυτό είναι αναντικατάστατο.»

Πώς να μιλήσουμε για σημαντικά θέματα στα παιδιά μας; Πώς να τους δείξουμε αξίες και συναισθήματα; Η καλύτερη απάντηση δίνεται μέσα από την παράσταση της  επιτυχημένης ομάδας  Ονειρόδραμα «Πώς να γίνεις Σούπερ Ήρωας». Συναντήσαμε την Μελισσάνθη Μάκρα και τον Βασίλης Παπαλαζάρου και μας μίλησαν για τη νέα παράσταση της ομάδας Ονειρόδραμα, τη σημασία των βιωματικών εργαστήριων που συνοδεύουν τις παραστάσεις τους και τα σχέδια τους για το μέλλον.

από την Ελίζα Κυρτσόγλου

 «Πώς να γίνεις Σούπερ Ήρωας» είναι η νέα σας παράσταση, τι πρόκειται να δούμε φέτος;

Μελισσάνθη: Η φετινή παράσταση βασίζεται στο όνειρο κάθε παιδιού, δηλαδή στο πώς να γίνει κάποιος Σούπερ Ήρωας! Ανατροπές και ένα μικρό μυστήριο θα καλύψει τη σκηνή μας, κι από την εξέλιξη της ιστορίας, που υπογράφει ο Γιώργος Μενεδιάτης και σκηνοθετεί η Χριστίνα Μουδάτσου, θα καταλάβουμε, μικροί και μεγάλοι, πως κρύβουμε μέσα μας όλοι τη δύναμη να γίνουμε Σούπερ Ήρωες!

Βασίλης: Πρόκειται για την προσπάθεια ενός κοριτσιού να περάσει από τη φαντασία στη συνειδητότητα. Να ανακαλύψουμε πως Σούπερ Ήρωας είναι κάθε παιδί που ανακαλύπτει τη μοναδικότητά του, αισθάνεται καλά μέσα σε αυτήν και είναι έτοιμο να προσφέρει, να βοηθήσει οποιονδήποτε χρειάζεται βοήθεια. Θα δούμε έναν διαφορετικό Σούπερ Ήρωα: δεν πετάει, δεν έχει σωματικές υπερδυνάμεις, αλλά μια συναισθηματική εξέλιξη. Όλες τις συναισθηματικές υπερδυνάμεις που μας βοηθούν να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση και να αναπτύξουμε τις δεξιότητές μας.

 Τι προσφέρει στους μικρούς θεατές το βιωματικό εργαστήριο, που ακολουθεί πάντα τις παραστάσεις σας;

Μελισσάνθη: Το βιωματικό εργαστήρι φτιάχνεται πάντα με ιδιαίτερη προσοχή από την παιδοψυχολόγο Στέλλα Μουδάτσου. Συνεπώς, η συζήτηση που κάνουμε με τα παιδιά και οι δράσεις που ακολουθούν έχουν μια συγκεκριμένη δομή και βάση. Αυτό βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν καλύτερα τα μηνύματα της παράστασης και, με έναν παιγνιώδη τρόπο, να θέσουν τους εαυτούς τους μέσα στις καταστάσεις.

Βασίλης: Το βιωματικό εργαστήριο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της παράστασης. Τα παιδιά μπορούν να μπουν σε συγκεκριμένες συνθήκες και συμπεριφορές. Έτσι, περνάμε στη βιωματική δράση και αντίδραση, όπου το παιδί, σε αληθινό χρόνο και χώρο, αισθάνεται, βιώνει και αντιδρά. Με αυτόν τον τρόπο, ακολουθεί μια προσωπική διαδρομή και θέση στα πράγματα. Δεν μένει σε ένα θεωρητικό πλαίσιο, αλλά ενεργητικά κατανοεί τις συνέπειες μιας πράξης και κάνει ένα ταξίδι στα συναισθήματα που το ίδιο έχει και καλείται να τα ενεργοποιήσει.

Η Έλλη, η ηρωίδα της παράστασης ανακαλύπτει την ενσυναίσθηση και τη χαρά της συνεργασίες, σήμερα τα παιδιά διαθέτουν αυτές τις αρετές;

Μελισσάνθη: Τα παιδιά σήμερα, πιο πολύ από ποτέ, έχουν την ανάγκη της επαφής και της συνεργασίας! Στην εποχή μας, έχουν τη δυνατότητα να εκπληρώσουν, ως ένα σημείο, αυτήν την ανάγκη τους μέσω της επικοινωνίας στο διαδίκτυο ή των διαδικτυακών παιχνιδιών. Μια επαφή από απόσταση, όμως, στερεί από τα παιδιά τη δυνατότητα να κοιταχτούν στα μάτια, να παρατηρήσουν το βλέμμα ο ένας του άλλου, να διακρίνουν τα συναισθήματα που διαγράφονται στα πρόσωπα. Δυσκολεύονται, λοιπόν, να κατανοήσουν την «ενσυναίσθηση», να δείξουν κατανόηση στα συναισθήματα των άλλων. Από την άλλη πλευρά, έχουν ανάγκη να τους δείξει κάποιος κατανόηση σε αυτό που αισθάνονται! Αυτή η ανάγκη εκδηλώνεται διαφορετικά, ανάλογα με τον χαρακτήρα και τις δυνατότητες του κάθε παιδιού. Με τη σωστή εκπαίδευση και τη σωστή προσέγγιση, μπορούμε να δείξουμε στα παιδιά πώς να συνεργάζονται σωστά και πώς να σέβονται τα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.

Βασίλης:  Τα παιδιά πάντα εμπεριέχουν την αίσθηση του δικαίου. Δεν έχουν σύνθετες σκέψεις ή προκαταλήψεις που τα εγκλωβίζουν. Είναι σημαντικό οι μεγαλύτεροι να τους ανοίξουν τον δρόμο, να τα βοηθήσουν να κατανοήσουν τη χαρά που έχει η ομάδα και το να συνυπάρχεις. Είναι κάτι που μαθαίνεται και δεν σταματάει ποτέ, ακόμα και στην ενήλικη ζωή: να έχουμε το ταλέντο να μπαίνουμε στη θέση του άλλου, να αντιλαμβανόμαστε το συναίσθημά του και τη συμπεριφορά του. Σημασία έχει τα παιδιά να κατανοήσουν πως η πραγματική δύναμη κρύβεται στο «μαζί», στη χαρά του να μοιράζομαι και να προσφέρω, να γίνομαι ομάδα. Τα παιδιά τότε αισθάνονται περισσότερη ασφάλεια και αποδοχή όταν μπορούν να κατανοήσουν τον άλλον και να συνυπάρξουν. Οι αρετές αυτές εμπεριέχονται στο παιδί, αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία να ανθίσουν.

Ζούμε σε μια ψηφιακή- ηλεκτρονική εποχή, όπου η οθόνη πρωταγωνιστεί παντού, κινδυνεύει το θέατρο να θεωρηθεί «εκτός μόδας»;

Μελισσάνθη: Το θέατρο δεν θα είναι ποτέ «εκτός μόδας», πιστεύω! Χαίρομαι πολύ, γιατί βλέπω ότι όλο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν, ως τρόπο διασκέδασης, να έρθουν με τα παιδιά τους στο θέατρο. Υπάρχουν, φυσικά, και παιδιά τα οποία, λόγω της οθόνης, δυσκολεύονται να υπάρξουν ως θεατές σε μια θεατρική παράσταση—αυτό το έχουμε συναντήσει. Όπως επίσης δυσκολεύονται και οι ενήλικες· για παράδειγμα, δεν μπορούν να αντισταθούν και να μην ρίξουν στα κρυφά ένα γρήγορο σκρολ στο κινητό τους. Είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας αυτό…

Βασίλης: Το θέατρο είναι ένας ζωντανός οργανισμός, μια ζωντανή σχέση. Αυτό δεν μπορεί να σταματήσει να είναι ανάγκη. Όσο το θέατρο βασίζεται στην ειλικρίνεια και στην πραγματική επαφή με τον μικρό και μεγάλο θεατή, θα είναι εκεί και θα αφορά. Τα τελευταία χρόνια, ο κόσμος επιλέγει να πηγαίνει το παιδί του στο θέατρο, κατανοώντας την ευεργετική του δράση. Τα παιδιά είναι πολύ χαρούμενα στο θέατρο, παρασύρονται και αναπτύσσονται συναισθηματικά. Αυτό είναι αναντικατάστατο.

 Περιγράψτε μας ένα αστείο περιστατικό που έχει συμβεί κατά τη διάρκεια μια παράστασης σας;

Μελισσάνθη: Θυμάμαι, σε ένα διαδραστικό σημείο της παράστασης, μια μητέρα είχε ταυτιστεί τόσο πολύ με αυτό που έβλεπε, που πεταγόταν για να απαντήσει πρώτη εκείνη!

Βασίλης: Το πιο αστείο είναι η παιδικότητα των ενηλίκων στις παραστάσεις μας. Απελευθερωμένοι στη συνθήκη ότι συνοδεύουν τα παιδιά, συμμετέχουν ενεργά—συχνά φωνάζουν περισσότερο από τα παιδιά!

Έχετε σχέδια για το μέλλον;

Μελισσάνθη: Είναι η 3η χρονιά που συνεργάζομαι με την ομάδα «Ονειρόδραμα». Ζω ένα όνειρο κοντά τους, χωρίς να το έχω σχεδιάσει. Έτσι θα συνεχίσω και για το μέλλον… Δεν θα κάνω σχέδια, μόνο θα ευχηθώ να υπάρχω σε όμορφες δουλειές!

Βασίλης: Ναι, είμαστε στις συζητήσεις να τρέξουν δύο νέα projects για παιδιά και ενήλικες, και είμαστε στη δημιουργική φάση της σύλληψης. Το να ασχολείσαι με το παιδί είναι σαν να ασχολείσαι κάθε στιγμή με το μέλλον.

 

Πληροφορίες για την παράσταση εδώ