Ομάδα Ονειρόδραμα: “Είναι ένας κήπος τα μικρά παιδιά & με τους κατάλληλους σπόρους, θα τον γεμίσουμε πολύχρωμα λουλούδια”

Βρεθήκαμε με την ομάδα ΟΝΕΙΡΟΔΡΑΜΑ, δηλαδή με τον Βασίλη και την Σταυρούλα – Μελισσάνθη και μας μίλησαν για τη νέα διαδραστική παράσταση- εργαστήρι «Μια τελεία…», που ετοιμάζουν φέτος για τα μικρότερα παιδιά στο θέατρο Σταθμός.

 

Από την Ελίζα Κυρτσόγλου

 

Ελίζα Κυρτσόγλου: Tη φετινή χρονιά ανεβάζετε την παράσταση- εργαστήρι «Μια τελεία…», πείτε μας λίγα λόγια για αυτή.

Βασίλης Παπαλαζάρου: Μια τελεία … είναι μόνο η αρχή! Είμαστε πολύ χαρούμενοι που πιστοί στην κοινωνική προβληματική που μας απασχολεί τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την παράσταση ΜΠΕΣ ΣΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΜΟΥ που συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά, παρουσιάζουμε φέτος την νέα μας παράσταση – βιωματικό εργαστήριο «Μια τελεία είναι μόνο η αρχή». Μια πολυσύνθετη παράσταση – εργαστήρι που στοχεύει στην ενίσχυση της αυτοπεποίθησης.

Πρόκειται για μια τρυφερή ιστορία γεμάτη χιούμορ που μας πάει πίσω στην τρυφερή και ευαίσθητη ηλικία, όταν αναπτύσσαμε τις δεξιότητές μας και πόσο αυτό μας άγχωνε σαν παιδιά. Εδώ συναντάμε ένα παιδί που εν δυνάμει μπορεί να καταφέρει τα πάντα, αλλά ο φόβος της κριτικής και η έλλειψη αυτοεκτίμησης τον κάνουν αδύναμο και όχι χαρούμενο. Η προσπάθεια και η αναγνώρισή της είναι αυτό που θα βοηθήσει τον Πέρρυ (τον ήρωα μας) να προσπαθήσει και να αναγνωρίσει τις δεξιότητες του και την χαρά της διαδρομής και όχι του αυτοσκοπού.

Σταυρούλα- Μελισσάνθη Μακρά:  Μέσα από τη διαδικασία των προβών, κατάλαβα ότι η παράσταση μας, δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά! Η ιδιαιτερότητα της είναι ότι απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες! Αρχικά στα παιδιά που φοβούνται και διστάζουν να τολμήσουν, μήπως δεν εισπράξουν την επιβράβευση και δεν μπορούν να διαχειριστούν την απόρριψη, με αποτέλεσμα να πείθουν τους εαυτούς τους ότι «δεν μπορούν». Έπειτα απευθύνεται και στους ενήλικες οι οποίοι ως παιδιά ευνουχίστηκαν και δεν εξέφρασαν ή δεν εξέλιξαν τη δημιουργικότητα τους και τις δεξιότητές τους. Ως μητέρα και ως ηθοποιός που ασχολούμαι αρκετά χρόνια με παιδιά, αντιλαμβάνομαι ότι τα παιδιά χρειάζονται ενθάρρυνση και σεβασμό, όχι για να κάνουν κάτι τέλειο και να επιβραβευθούν, αλλά για να κάνουν κάτι με τον δικό τους τρόπο! 

Ποτέ δεν είναι αργά, 

μια τελεία, μια νότα, μια στροφή, μια πάσα,

είναι μόνο η αρχή…..!

 

E.K.: Θεωρείτε πώς τα παιδιά έχουν ανάγκη στην σημερινή τεχνολογική όπως συνηθίζουμε να λέμε εποχή, την επαφή τους με το θέατρο;

Βασίλης: Η τεχνολογία βοηθάει τα παιδιά και τα κοινωνικοποιεί με έναν άλλο τρόπο. Το θέατρο όμως σε αυτές τις ηλικίες λειτουργεί ευεργετικά. Τα παιδιά βιώνουν μια άλλη συνθήκη, βλέπουν ήρωες, ακόμα και το ίδιο τους τον εαυτό να βιώνει και να αντιδρά σε καθημερινά πράγματα που τα απασχολεί. Το θέατρο εμπεριέχει τη συνθήκη του παιχνιδιού οπότε το παιδί το βιώνει στο εκατό τις εκατό. Το βιωματικό εργαστήριο, έπειτα, τα φέρνει σε επαφή με τον καλλιτεχνικό εαυτό τους και την  έκφρασή τους. Το πιο σημαντικό στο θέατρο είναι ότι λειτουργούν όλες τους οι αισθήσεις και κατά την διάρκεια του εργαστηρίου έρχονται σε επαφή με άλλα παιδιά. Καλή η τεχνολογία αλλά τα παιδιά είναι ευτυχισμένα όταν έρχονται σε επαφή μεταξύ τους και … απλώς παίζουν.

Σταυρούλα- Μελισσάνθη: Η τεχνολογία φυσικά και είναι απαραίτητη στη ζωή μας για να μας διευκολύνει και να μας βοηθάει να εξελισσόμαστε. Όμως…. Η ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ψυχαγωγία των παιδιών μέσω της τεχνολογίας, σε αυτές τις ευαίσθητες ηλικίες, μόνο κακό μπορεί να κάνει… Δυστυχώς με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά απομονώνονται, δεν μαθαίνουν να εκφράζονται, να συνεργάζονται, δεν κοινωνικοποιούνται και φυσικά μαθαίνουν σε έναν γρήγορο ρυθμό εναλλαγής εικόνων, ο οποίος δεν τους επιτρέπει να φανταστούν και να ονειρευτούν! Πρέπει να βοηθάμε τα παιδιά, να εξελίσσουν τη δημιουργικότητα τους και να αναπτύσσουν την φαντασία τους! Δεν δαιμονοποιώ την τεχνολογία, όλα χρειάζονται αλλά με μετρό! Είναι ένας κήπος τα μικρά παιδιά και με τους κατάλληλους σπόρους, θα τον γεμίσουμε πολύχρωμα λουλούδια.

 

Ε.Κ.: Πώς αντιδρούν οι μικροί θεατές στο διαδραστικό μέρος των παραστάσεων σας;

Βασίλης: Στις παραστάσεις μας έχουμε ξεπεράσει τα όρια του διαδραστικού. Μιλάμε πια για βιωματική δράση, τα παιδιά συμμετέχουν, βιώνουν, αντιδρούν, παίρνουν αποφάσεις, δεν στέκονται παθητικά απέναντι στο γεγονός, αλλά το διαμορφώνουν, παίζουν, συμμετέχουν ενεργά, ζωγραφίζουν, τραγουδούν, εκφράζονται ελεύθερα μέσα από τον καλλιτεχνικό τους εαυτό, επικοινωνούν, μοιράζονται, σέβονται ο  ένας τον άλλον, είναι θεατές και καλλιτέχνες.

Σταυρούλα- Μελισσάνθη: Τα παιδιά, έχοντας παρακολουθήσει πρώτα την παράσταση μας, αισθάνονται μεγαλύτερη οικειότητα και άνεση μαζί μας, μας έχουν εμπιστευθεί κατά κάποιο τρόπο και έχουν τις περισσότερες φορές ταυτιστεί με την ιστορία της παράστασης και τους χαρακτήρες. Συνεπώς με μεγάλη χαρά κι ανυπομονησία συμμετέχουν στο βιωματικό εργαστήρι, αφήνοντας την φαντασία τους ελεύθερη να καλπάσει!

 

Ε.Κ.: Θυμάστε πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με ένα είδος θεάτρου που απευθύνεται στο μικρό παιδί;

Βασίλης: Όταν αποφάσισα πως όταν θέλω να δουλεύω για παιδιά, πρέπει να αγαπήσω το παιδί που υπάρχει μέσα μου και να το σεβαστώ.

Σταυρούλα- Μελισσάνθη: Όταν κατάλαβα τη διαφορά που έχει ο ήχος στο χειροκρότημα που προέρχεται από παιδικά χεράκια. Το παιδί είναι ο πιο ειλικρινής και ανόθευτος θεατής. Είναι συγκινητικά λυτρωτικό λοιπόν, όταν αισθάνομαι ότι χειροκροτούν τα παιδιά με πραγματικό ενθουσιασμό!

Ε.Κ.: Απευθύνεστε σε πολύ μικρές ηλικίες, νιώθετε ευθύνη καθώς πολλά παιδιά μέσα από τη δική σας παράσταση θα γνωρίσουν το θέατρο;

Βασίλης: Μετά τον covid  συνειδητοποίησα ότι πολλά παιδιά συμμετείχαν για πρώτη φορά σε μια παράσταση οπότε η ευθύνη απέναντι τους σε αγχώνει. Μεταξύ μας όμως για να λέω τα πράγματα όπως τα αισθάνομαι, είναι υπέροχο στην πρώτη παράσταση ενός παιδιού – θεατή να το κάνεις να χαμογελάσει και να σε εμπιστευτεί. Να βλέπεις να προσπαθεί να κατανοήσει τί συμβαίνει μπροστά του και εσύ απλώς να είσαι εκεί για να το αφήσεις ελεύθερο να αισθανθεί. Τώρα αν δακρύσει ή χαμογελάσει είναι το δώρο μας σαν ηθοποιοί και άνθρωποι και η ευθύνη εκείνη τη στιγμή γίνεται ταξίδι.

Σταυρούλα- Μελισσάνθη: Πράγματι, έχουμε τεράστια ευθύνη ως ηθοποιοί απέναντι στα παιδιά. Δεν πρέπει να τα κοροϊδέψουμε, δεν πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε με την υποκριτική μας σαν να είναι ανόητα ή ανίκανα να καταλάβουν τι θέλουμε να τους πούμε.  Κι επίσης δεν είναι απαραίτητο μια παράσταση, ένα έργο να κουνάει το δάχτυλο στα παιδιά και να τους δείξει ποιο είναι το σωστό ή το λάθος. Είναι αρκετό πολλές φορές να αφήνουμε τα παιδιά απλά να αισθάνονται, να νιώθουν κι ας μην μπορεί αυτή η αίσθηση να αποκωδικοποιηθεί με λέξεις… Είναι αρκετό το να γυρίσουν σπίτι και να αναζητήσουν μια μελωδία ή να φτιάξουν μια ζωγραφιά. Ευθύνη μας λοιπόν είναι να ανοίξουμε ένα παράθυρο σε έναν κόσμο μαγικό και απερίγραπτο, μέσω του θέατρου…!

 

Πληροφορίες

«Μια τελεία…»

Παραστάσεις: από 15 Oκτωβρίου 2022 με 7 Ιανουαρίου 2023

Κάθε Σάββατο στις 15:00

Χώρος: Θέατρο Σταθμός

Διεύθυνση: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Αθήνα (Μετρό Μεταξουργείο)

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την σελίδα www.oneirodrama.gr