Είδαμε… «Ένας Δράκος…μα ποιος Δράκος;» στο θέατρο Πόρτα

Με τη διασκευή του έργου του διάσημου Ρώσου συγγραφέα Γεβγκένι Σβάρτς ο «Δράκος», η Ξένια Καλογεροπούλου και ο Θωμάς Μοσχόπουλος κάνουν για άλλη μια χρονιά τη διαφορά στα δρώμενα του παιδικού θεάτρου.

από την Ελίζα Κυρτσόγλου

Ένας δράκος έχει εγκατασταθεί μόνιμα μέσα σε μια καστροπολιτεία και ορίζει τις τύχες όλων των κατοίκων. Όλοι έχουν συνηθίσει τον απαιτητικό δράκο, που κάνει άνω κάτω τη ζωή των φιλήσυχων πολιτών. Κανείς δεν τον έχει δει και κανείς δεν του έχει φέρει την παραμικρή αντίρρηση. Κάθε τόσο ο δράκος απαιτεί να τρώει μια κοπέλα που οι κάτοικοι του προσφέρουν προκειμένου να τους παρέχει ασφάλεια και προστασία από κάθε άλλη απειλή.

Έχει φτάσει η ώρα να θυσιαστεί και η Έλσα η κόρη του Καρλομάγνου. Όμως την παραμονή της θυσίας της εμφανίζεται στην πόλη ο γενναίος ιππότης Λανσελότος, που δεν θέλει να επιτρέψει να συμβεί αυτή η αδικία. Θεωρεί φυσικά καθήκον του να σκοτώσει το Δράκο. Μια σειρά από τραγικά και αστεία γεγονότα ακολουθούν. Ο Δράκος ζει; Τον σκότωσε ο γενναίος ιππότης ή κάποιος άλλος; Και ποιος είναι ο δράκος τελικά;

Το σκηνικό (Ευαγγελία Θεριανού) θυμίζει ένα πέπλο- σεντόνι που απλώνεται από τη μια άκρη ως την άλλη και αντιπροσωπεύει το πέπλο του φόβου που ο δράκος έχει σκορπίσει στη πολιτεία. Οι ηθοποιοί μέσα από εκεί ξεπροβάλλουν, ενώ φαίνονται κυρίως τα κεφάλια τους , καθώς το μεγαλύτερο μέρος του σώματός τους παραμένει εγκλωβισμένο μέσα. Μπορούμε να παρατηρήσουμε τον έξυπνο και ιδιαίτερο τρόπο που αποτυπώνεται η υποταγή των ανθρώπων στην αόρατη απειλή που έχει γίνει δυνάστης της πολιτείας.

Τα κοστούμια (Κλαίρ Μρέισγουελ) είναι εντυπωσιακά γεμάτα χρώματα, τονίζοντας με αυτό τον τρόπο την αντίθεση του σκοταδιού που είναι βυθισμένοι οι ήρωες. Ιδιαίτερη είναι η αποτύπωση της γάτας, που έχει το ρόλο του αφηγητή και τραβάει την προσοχή μικρών και μεγάλων.

Οι ηθοποιοί ανταποκρίνονται απόλυτα στους διαφορετικούς ρόλους που καλούνται να ερμηνεύσουν, ενώ παράλληλα ακολουθούν άλλοτε το δρόμο του πάθους και άλλοτε την αποστασιοποίηση, όπως ταιριάζει στο έργο που είναι αλληγορικό και γεμάτο νοήματα.

Το έργο ο Δράκος είναι γραμμένο στη δύσκολη και ταραγμένη εποχή του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και λειτουργεί σε δυο επίπεδα. Από τη μια το παραμυθένιο στοιχείο που ταιριάζει στους μικρούς θεατές και από την άλλη η καυστική σάτιρα που είναι έτοιμη να συγκινήσει τους μεγαλύτερους θεατές.

Η Ξένια Καλογεροπούλου και ο Θωμάς Μοσχόπουλος με τη διασκευή τους αποδεικνύουν για μια ακόμα φορά πως το παιδικό θέατρο δεν είναι μια υπόθεση γεμάτη φτηνά αστεία και πρόχειρα τραγουδάκια, αλλά κάτι πολύ πιο ουσιαστικό που δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να σκεφτούν να μάθουν και να ψυχαγωγηθούν συγχρόνως.

Ο Δράκος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε άνθρωπος γύρω μας, αν εμείς τον αφήσουμε να γίνει ο δράκος μας, αλλά μπορεί να είμαστε και εμείς δράκοι αν μας επιτρέψουν να γίνουμε. Το θέμα είναι να εκπαιδευτούμε ώστε να ζούμε χωρίς δράκους.

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση “Ένας Δράκος…μα ποιος Δράκος;” δείτε ΕΔΩ.